Drugie życie krzesełka.

Uciekliśmy na wieś. 

Na krótkie wakacje.

Dzieciaki szaleją, kąpią się w baseniku, jeżdżą na rowerkach, bawią się z kotami, krzyczą, piszczą, nabijają sobie guzy i ździerają kolana ...

... a ja, pośrodku tego harmideru pomachałam papierem ściernym i pędzlem dając drugie życie znalezionemu krzesełku. 

Żałuję, że nie zrobiłam fotki przed metamorfozą. Miałam albo chwilowe zaćmienie, albo po prostu tak śpieszyłam się z pracą. Nie pamiętam. :)

Malowanie i tak skończyło się szorowaniem obu łobuzów - pośpiech był niepotrzebny. :)    

Nie jest idealnie, mimo wszystko małe białe krzesełeczko ma w sobie coś uroczego.

Chyba zabierzemy je do domu, bo idealnie pasuje młodszemu synkowi.

 

Na chwilę krzesełko wyciągnęłam dwa metry poza ogrodzenie. :)

W dzieciństwie biegaliśmy z bratem po polach kukurydzy raniąc sobie kolana i twarze o ostre liście, robiłam też lalki z kolby kukurydzy...to było przecież...wydaje się, tak niedawno temu.

Sceneria ta odrobinę mnie rozrzewniła. :)

Pozdrawiam wakacyjnie i słonecznie !